साझेदारी गर्नुहोस्

माया देखेपछि मेरो एउटै छ है ध्यान,
“कति फुर्सदमा थिए भगवान !?”

सुराहीको जस्तो रूप हेरिरहूँ लाग्ने !
उनीलाई नै अङ्गालामा बेरिरहूँ लाग्ने !
छक्कपर्छु देखेर उनको जिउज्यान,
कति फुर्सदमा थिए भगवान !?
हे भगवान…..
कति फुर्सदमा थिए भगवान !?

रहरका भङ्गालाको मूल बनाइदिने,
प्याङ्खरे यो काँढालाई नि फूल बनाइदिने !
लाग्छ उडाऊँ उनी र म कल्पनाको यान,
कति फुर्सदमा थिए भगवान !?
हे भगवान…..
कति फुर्सदमा थिए भगवान !?

राम्रो लाग्नथालेको छ उनको आनीबानी !
स्वप्नील त्यो मुस्कानमा म छु पानीपानी !
छिटो भेटी प्रस्ताव गर्ने भएको छ ज्ञान…
कति फुर्सदमा थिए भगवान !?
हे भगवान…..
कति फुर्सदमा थिए भगवान !?

(नारायण नेपाल, सुनसरी/काठमाडौँ)